Kuce islandzkie to jedyne w swoim rodzaju konie, które wyróżniają się m.in. zaskakującą historią, wyjątkowym wyglądem czy też dość kontrowersyjnym nazewnictwem. Rasa ta określana jest także jako konie islandzkie lub islandery. Istnieje kilka teorii dotyczących tego, dlaczego określane są jako "konie" pomimo swoich niewielkich rozmiarów. Niektóre opinie opierają się o żywiołowy temperament rasy, inne o brak słowa "kuc" w języku islandzkim, niektórzy sugerują też, że to waga zwierzęcia, umiejętność dźwigania oraz struktury kostne pozwalają klasyfikować islandery jako konie. Słyną ze swojej wytrzymałości oraz doskonałej jakości i różnorodności chodu, występują przede wszystkim w Europie i Ameryce Północnej. Mimo to kupno kuca islandzkiego to świetny dodatek do każdego stara, a sprzedaż kuca islandzkiego może być źródłem sporego zarobku.
Konie islandzkie to zwierzęta bardzo wszechstronne pod względem użytkowania, ale też niezwykle różnorodne jeśli chodzi o umaszczenie. Kuce występują w barwie kasztanowatej, bułanej, gniadej, karej, myszatej, palomino, srokatej i dereszowatej. Lepiej wziąć to pod uwagę planując kupno kuca islandzkiego. Ciekawostką jest fakt, że w języku islandzkim występuje ponad 100 nazw dla rozmaitych kolorów i odmian umaszczenia islanderów. Kuce islandzkie mają proporcjonalną głową, krótką szyję, głęboką klatkę piersiową, silne i krótkie nogi, a także obfitą grzywę i ogon z grubym włosiem. Są również bardzo niskie, osiągają zaledwie około 130 cm wysokości w kłębie.
Islandery to konie bardzo przyjaźnie nastawione do człowieka, dlatego też sprzedaż kuca islandzkiego nie powinna sprawić żadnych problemów. Ponadto słyną ze spokojnego usposobienia, wrodzonego entuzjazmu, pewności siebie oraz ciekawości. Z drugiej strony bywają jednak płochliwe, co może wynikać z braku naturalnych wrogów w swojej ojczyźnie. Kuce islandzkie znakomicie odnajdują się w towarzystwie innych koni, nie zaleca się natomiast pozostawianie ich samotnie na wybiegu. Dzięki izolacji od innych gatunków rzadko chorują, a do tego są bardzo odporne na niskie temperatury.
Kuce islandzkie powstały w wyniku mieszania kuców skandynawskich z kucami celtyckimi, rasy te zostały przywiezione na Islandię jeszcze przez Wikingów. Pierwsze islandery datuje się na przełom IX i X wieku, jest to więc rasa o bardzo długiej historii. Jako że już wtedy rozpoczęto planową hodowlę, gatunek ten do dziś zachował czystość krwi. To bardzo istotne rozważając kupno kuca islandzkiego lub sprzedaż kupna islandzkiego. Zresztą do dziś jednym z najważniejszych zadań stawianych hodowlom jest utrzymanie typowych cech dla islanderów.
Początkowo kuce islandzkie wykorzystywano przede wszystkim jako konie pociągowe w rolnictwie, jednak z uwagi na ukształtowanie terenu w Islandii oraz tutejsze bezdroża, dość szybko stały się też cenionymi wierzchowcami. Islandery to zwierzęta znakomicie czujące się pod siodłem, mają nawet istotne predyspozycje do startów w zawodach ujeżdżeniowych. Pierwsze oficjalne wyścigi kuców islandzkich odbyły się już w 1874 roku w Akureyri, odbywają się do dziś każdego roku od kwietnia do czerwca. Powszechnie znanym faktem jest też to, że kuce islandzkie mogą opanować nawet 5 typów chodów, w tym tak skomplikowane jak tölt i inochód, gdzie stawia się na przemian lewe i prawe nogi. Od 1906 roku odbywają się też pokazy stad hodowlanych.
Z uwagi na swój niski wzrost kuce islandzkie często wykorzystywane są do nauki jazdy dla dzieci, czemu dodatkowo sprzyja łagodny wygląd, dzięki czemu maluchy się ich nie boją. Biorąc pod uwagę kupno kuca islandzkiego należy jednak pamiętać, że nie wszystkie osobniki sprawdzają się w szkółkach jeździeckich - u niektórych aż nazbyt widoczny jest żywiołowy temperament. Podsumowując kuce islandzkie to znakomite i bardzo przyjazne zwierzęta, które można wykorzystywać w szeroko rozumianych celach rekreacyjnych i ujeżdżeniowych. Planując kupno kuca islandzkiego lub sprzedaż kuca islandzkiego warto mieć te elementy na uwadze.