Konie pinto zasadniczo nie są osobną rasą lub gatunkiem, lecz raczej zwierzętami ze specyficznym typem umaszczenia. Ponadto w poczet tej grupy wpisuje się tak wiele koni, że kupno konia pinto nie powinno sprawić żadnych problemów. Właśnie z uwagi na dużą liczbę zwierząt o zbliżonym umaszczeniu i ich wzajemne podobieństwo, zaczęto je łączyć i określać wspólną nazwą. W języku hiszpańskim "pinto" tłumaczone jest jako "palma", wielu hodowców uważa, że najlepiej opisuje to wygląd tego konia. Sprzedaż konia pinto może przynieść duże zyski, zależy to jednak od umaszczenia oraz pozostałych walorów zwierzęcia.
Bardzo trudno scharakteryzować konia pinto z uwagi na fakt, iż głównym jego wyróżnikiem jest specyficzne umaszczenie. Oficjalnie wyróżnia się dwie klasyfikacje, z czego pierwsza odnosi się do ksiąg hodowlanych, w których zwierzęta muszą być zarejestrowane. W ten sposób wszystkie osobniki można podzielić na 4 podstawowe rodzaje:
Druga klasyfikacja uwzględnia rasę konia, są tu m.in. pinto gorącokrwiste, wierzchowe, kuce, srokacze westernowe, pinto z wybitną tendencją do nauki chodu czy pintabian, czyli tzw. srokate araby. Planując kupno konia pinto lub sprzedaż konia pitno koniecznie należy wziąć pod uwagę wymienione powyżej podziały.
Usposobienie koni pinto różni się zależnie od rasy, od jakiej pochodzą, trudno więc wskazać jednoznacznie nie tylko ich cechy charakteru, ale i wyglądu - oczywiście poza charakterystycznym umaszczeniem. Występuje ono w trzech wariantach: tobiano z białymi nogami i białymi plamami na bokach, overo z białymi nogami, głową i szyją oraz postrzępionymi plamami w ciemnym odcieniu, a także tobero, które jest mieszanką dwóch pierwszych odmian.
Pinto czystej krwi mają około 120 centymetrów wysokości w kłębie, mają bardzo elegancką i umięśnioną budowę. Ponadto charakteryzują się krótkim grzbietem, długimi nogami i dużą szybkością oraz wytrzymałością. Konie pitno czystej krwi łatwo też nabywają nowe umiejętności, są bardzo inteligentne i szybko przywiązują się do człowieka.
Powszechnie uważa się, że konie pinto pochodzą od koni hiszpańskich, które dotarły na tereny Ameryki Północnej w okresie kolonizacji. Dzięki hodowli prowadzonej przez Indian dochodziło do powolnych zmian, w wyniku czego zaczęły przypominać po części kuce walijskie, quarter horse i standardbready. W planowanych hodowlach starano się natomiast uzyskać najlepsze umaszczenie, co doprowadziło do powstania wielu ras o plamistym ubarwieniu, określanych dziś właśnie jako pinto. Obecnie natomiast istnieją bardzo rygorystyczne wymagania dotyczące wielkości i rozmieszczenia plam. Warto poznać te wytyczne mając w planie kupno konia pinto lub sprzedaż konia pinto.
W dzisiejszych czasach zwierzę może zostać zarejestrowane jako koń pinto bez względu na rasę, konieczne jest jednak posiadanie umaszczenia w jednym kolorze o powierzchni co najmniej 500 centymetrów kwadratowych oraz plam w innym kolorze, dopuszczalne jest też umaszczenie dwukolorowe o powierzchni co najmniej 200 centymetrów kwadratowych lub trzykolorowe o powierzchni minimum 100 centymetrów kwadratowych każda. Konie rasy pinto zrzeszone są w aż czterech różnych księgach hodowlanych.
Wykorzystanie konia pinto zależy od rasy, od której pochodzi. Zwykle jednak są to gatunki, które dobrze radzą sobie w jeździectwie, rekreacji, skokach przez przeszkody czy westernie, traktuje się je też jako wierzchowce godne zaufania. Oprócz tego konie pinto czystej krwi spotykane są w szeroko rozumianej turystyce oraz konkursach zręcznościowych. Często też odnoszą sukcesy w zawodach i konkursach w różnych konkurencjach. Kupno konia pinto to znakomite urozmaicenie do każdej stadniny.