Sprzedaż Haflingera? W pierwszej kolejności najlepiej poznać kilka podstawowych informacji o rasie, a także dowiedzieć się, jakie osobniki są preferowane przez hodowców planujących kupno Haflingera. Rasa ta znana jest także jako Avelignese, wywodzi się z Austrii i z północnych Włoch. Są to stosunkowo małe konie, które cechują się przyjaznym temperamentem oraz znakomitym wyglądem. Wraz z biegiem lat zmianie uległy sposoby użytkowania Haflingerów, obecnie rasę ceni się jako zwierzęta ujeżdżeniowe.
jest surowy
bezpośrednio od hodowcy
DE
pracuje z ziemi
łatwy w załadunku
nauczony prowadzenia na kantarze
AT
pracuje z ziemi
jest wszechstronny (allrounder)
łatwy w załadunku
AT
US
US
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
nadaje się jako koń szkółkowy
jest pewny w terenie
US
DE
jest surowy
łatwy w załadunku
nauczony prowadzenia na kantarze
DE
nadaje się jako koń szkółkowy
nadaje się dla początkujących
pracuje z ziemi
DE
jest klaczą wpisaną do księgi hodowlanej
jest zajeżdżony
jest lonżowany
DE
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
AT
AT
US
US
US
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
IT
IT
IT
IT
DE
Sama nazwa "Haflinger" pochodzi od miejscowości Hafling, która obecnie znajduje się w północnych Włoszech, a wspomniane wcześniej określenie "Avelignese" wywodzi się z języka włoskiego. Rasa ta niemal zawsze występuje w różnych odcieniach umaszczenia kasztanowatego. Jeszcze w czasach II wojny światowej przeciętna wysokość w kłębie wynosiła około 140 cm, obecnie jest natomiast znacznie większa - pożądana wartość mieści się w granicach od 137 cm do 152 cm. Rozważając kupno Haflingera lub sprzedaż Haflingera, należy pamiętać, że niższe osobniki cieszą się mniejszą popularnością wśród hodowców. Ponadto rasa ta charakteryzuje się wyrafinowaną głową, szyją średniej długości, wyraźnie zarysowanym kłąbem oraz umięśnionym i lekko pochylonym zadem.
Haflingery słyną z energicznych i rytmicznych chodów, łatwo opanowują nowe umiejętności, a do tego mają spokojny i opanowany charakter. Ich życzliwa natura pozwala na łatwiejsze opanowanie zwierzęcia przez jeźdźca, konie te nie mają też problemów z wykonywaniem wydawanych poleceń. Z wymienionych powodów Haflingery świetnie sprawdzają się w szeroko rozumianym jeździectwie, jeździe rekreacyjnej i ujeżdżeniu.
Historia rasy sięga średniowiecza, nie jest jednak w pełni znana. Pochodzenie Haflingerów budzi sporo wątpliwości, zgodnie z najczęściej powtarzaną teorią, ich przodkami są konie porzucone w dolinach tyrolskich przez wschodnich Gotów uciekających przed wojskami bizantyjskimi w 555 roku. To też tłumaczy wpływ orientalnej krwii, a także drobne podobieństwo fizyczne do koni czystej krwi arabskiej. Typ lekkiego kucyka górskiego po raz pierwszy odnotowano w dolinie Etsch w 1282 roku, prawdopodobnie był on przodkiem współczesnego Haflingera. Dużą popularnością cieszy się też druga teoria dotycząca pochodzenia rasy, zgodnie z którą, konie te wywodzą się od ogiera z Królestwa Burgundii. Zdaniem niektórych badaczy Haflingery mogą mieć też domieszkę krwi prehistorycznego konia leśnego. Warto mieć to na uwadze, jeśli w najbliższej przyszłości planowane jest kupno Haflingera lub sprzedaż Haflingera.
Rasa znana w dzisiejszym kształcie oficjalnie powstała we wspomnianej wcześniej wsi Hafling. W XIX wieku doszło do krzyżowania arabskiego ogiera z tyrolską klaczą wyrafinowanego typu. Obecnie wszystkie Haflingery muszą pochodzić z jednej z siedmiu linii ogierów, aby mogły zostać uznane za czyste pod względem rasowym. Niewielka pula genowa sprawia, że rasa ta cechuje się bardzo oryginalnym wyglądem z widocznymi wpływami orientalnymi. Pod koniec XIX wieku rząd austriacki wsparł finansowo hodowlę Haflingerów, co korzystnie wpłynęło na ich liczebność, a w 1904 roku w Mölten założono Stowarzyszenie Haflingerów, co usprawniło procedury hodowlane oraz pozwoliło na założenie księgi stadnej i oficjalnego rejestru ogierów.
Haflingery to konie bardzo uniwersalne, podczas ich hodowli zwraca się uwagę jednak przede wszystkim na predyspozycje jeździeckie. Dawniej rasę wykorzystywano głównie do pracy, w rolnictwie oraz jako konie pociągowe, co wymagało znacznej siły i wytrzymałości z uwagi na górzyste tereny w tym regionie. Pod koniec XX wieku Haflingery użytkowano w armii indyjskiej, do dziś spotykane są także w armii austriackiej. Znakomicie radzą sobie w terenach wysokogórskich, gdzie nachylenie dochodzi do 40%, a stopnie do 40 cm wysokości. Jak jednak wskazano, Haflingery głównie sprawdzają się w szeroko rozumianym jeździectwie. Dotyczy to zarówno rajdów długodystansowych, jak i ujeżdżenia, trailu czy jazdy w stylu western, a nawet skoków przez przeszkody. Rasę spotyka się też w szkółkach jazdy zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Ponadto cyklicznie odbywają się pokazy tej rasy. Kupno Haflingera z pewnością będzie dobrym pomysłem dla każdej stadniny.