nadaje się jako koń szkółkowy
jest pewny w terenie
jest wszechstronny (allrounder)
CZ
dostępny TÜV
nauczony prowadzenia na kantarze
niepodkuty
FR
jest lonżowany
łatwy w załadunku
nauczony prowadzenia na kantarze
FR
jest lonżowany
nauczony prowadzenia na kantarze
niepodkuty
DE
DE
FR
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
jest pewny w terenie
jest wszechstronny (allrounder)
US
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
nadaje się jako koń szkółkowy
jest pewny w terenie
US
jest koniem do towarzystwa (ograniczona użytkowość)
nadaje się jako koń szkółkowy
jest wszechstronny (allrounder)
US
US
Ogłoszenia na pierwszej stronie
CZ
FR
FR
DE
DE
FR
US
US
US
US
US
US
US
SI
AT
AT
DE
DE
NL
DE
Kuce, określane także jako kucyki, to niewielkie konie, których wysokość nie przekracza 148 cm - jeżeli mierzone są w podkowach, wartość graniczna wynosi 149 cm. Choć kuce i konie są do siebie dość zbliżone pod kątem budowy i wyglądu, to jednak całkowicie błędnym jest twierdzenie, iż kuce to młode konie. Mimo to należy pamiętać, że zarówno kucyki, jak i konie, pochodzą od tego samego gatunku (Equus caballus), a także wywodzą się z tego samego drzewa genealogicznego. Kocyki jednak pozostają niewielkich rozmiarów przez całe swoje życie, choć dojrzewają szybciej niż konie.
Kupno kucyków jest popularne wśród hodowców na całym świecie, gdyż zwierzęta te słyną z wszechstronnego zastosowania. Ponadto koniki z tej grupy są wytrzymałe i silne, szczególnie biorąc pod uwagę ich faktyczne rozmiary. W Ameryce Północnej i Europie kucyki często użytkowane są do jazdy dla dzieci i młodzieży, a także hipoterapii. Czasem też zdarza się, że zwierzęta te pracują przy transporcie lekkich ładunków, w szeroko rozumianej rekreacji lub nawet w cyrku. Natomiast sprzedaż kucyków na naszej platformie pozwala na przekazanie zwierzęcia do wiarygodnego właściciela oraz zyskanie dużych środków finansowych. Warto też dodać, że samo słowo kuc może mieć odmienne znaczenie zależnie od tego, czy rozpatruje się je pod kątem pochodzenia, budowy ciała czy zawodów jeździeckich.
Oczywiście największą różnicą między kucykami i końmi są rozmiary, pozostałe jednak nie zawsze są aż tak widoczne. Oba typy zwierząt często posiadają zupełnie różne temperamenty, kucyki niemal zawsze są bowiem bardzo spokojne i inteligentne. Nie można tego postrzegać jednak jako uległości, gdyż kuce często też bywają dość uparte, a nawet przebiegłe. Ponadto kucyki są niewiarygodnie silne - oczywiście biorąc pod uwagę ich rozmiary. Doskonale radzą sobie z ciągnięciem lub noszeniem ciężkich ładunków, które są proporcjonalnie znacznie większe niż w przypadku koni. Doskonale radzą sobie też w różnych temperaturach czy słabych warunkach hodowlanych. Dysponują gęstą sierścią, szczególnie zimą, słyną też z rozbudowanych grzyw i mają grube kości.
Wysokość w kłębie nie powinna przekraczać 107 cm, ponadto kucyki zazwyczaj mają głowę z prostych i raczej suchym profilem, mocną szyję i długie łopatki z masywnym tułowiem. Głęboka klatka piersiowa jest umięśniona, a kończyny krótkie, zwieńczone małymi i twardymi kopytami. Kucyki występują we właściwie wszystkich umaszczeniach poza tarantowatym. U niektórych ras zdarzają się też szczotki pęcinowe.
Warto wspomnieć też o kucach w sportach jeździeckich, gdyż tu występuje dodatkowe rozróżnienie tych zwierząt. Zawody rozgrywane są na stopniach od regionalnego aż po międzynarodowych, wysokość przeszkód na Mistrzostwach Polski wynosi 120 cm, a na Mistrzostwach Europy 145 cm. Ponadto w sporcie wydziela się 4 podstawowe grupy kucyków:
Ponadto w niektórych przypadkach wyróżnia się też inne grupy.
Zgodnie z tym co wspomniano, w sporcie za kuce uznaje się konie poniżej 149 cm, dlatego też czasem do tej grupy zaliczane bywają konie czystej krwi arabskiej. Biorąc pod uwagę zagadnienia hodowlane, za kuca zawsze uznaje się potomstwo dwóch kuców, nawet jeśli finalnie przekroczy on wysokość 148 cm. Trzeba mieć to na uwadze, jeśli planowane jest kupno kucyka lub sprzedaż kucyka.
Do grupy kucyków zalicza się wiele zwierząt, spośród których jednym z najpopularniejszych jest kuc szetlandzki. Wywodzi się z Wysp Szetlandzkich i jest jednym z najmniejszych obecnie występujących kucyków. Obecnie rasę tę można spotkać jednak na całym świecie, cechuje się doskonałą odpornością na słabe warunki klimatyczne. Innym przykładem kuca jest kuc islandzki, który w Islandii określany jest mianem konia islandzkiego, zwierzę to w niektórych rejestrach bywa też klasyfikowane jako koń. Konik polski to kuc prymitywny i późno dojrzewający, a nomenklaturze nazywa się go także konikiem biłgorajskim. Inne dość powszechne rasy kuców to np.:
Sposób użytkowania kucyków jest zmienny zależnie od rasy oraz ich predyspozycji, ponadto należy mieć na uwadze, że na przestrzeni lat zmieniły się także ludzkie potrzeby czy rozwój technologiczny. Dlatego też dawniej kucy często pracowały w kopalni lub jako konie pocztowe, nierzadko wykonywały również bardzo ciężkie zadania. W Wielkiej Brytanii kucyki transportowały ciężką broń i były wykorzystywane w kawalerii. Obecnie natomiast kucyki wykorzystywane są w ujeżdżeniu, jeździe rekreacyjnej (szczególnie w przypadku dzieci) czy szkółkach jeździeckich oraz powożeniu. Ponadto tę grupę zwierząt spotyka się w hipoterapii, a także specjalnych zawodach sportowych - pomimo swoich rozmiarów, startują nawet w skokach przez przeszkody. Dlatego też nie ulega wątpliwości, że kupno kuca będzie znakomitym pomysłem dla każdej stadniny.