Kupno folbluta irlandzkiego - jakie są najważniejsze cechy koni tej rasy oraz w jaki sposób są użytkowane? Folblut irlandzki jest koniem bardzo cenionym przez jeźdźców, a Irlandia stanowi obecnie jeden z najważniejszych regionów hodowli koni pełnej krwi angielskiej obok Kentucky w USA i oczywiście Anglii. Bujne i żyzne pastwiska tego kraju stanowią idealne warunki życia dla folblutów, które mogą tam rozwijać się w najlepszy możliwy sposób. Kiedy więc oferowana jest sprzedaż folbluta irlandzkiego, na pewno warto rozważyć tę ofertę. Oto kilka kluczowych informacji na temat cech wyglądu i temperamentu przedstawicieli tej rasy, a także parę słów na temat jej historii.
NL
DE
GB
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
NL
GB
SE
DE
DE
DE
NL
FR
DE
DE
DE
NL
DE
DE
ES
DE
DE
NL
DE
Sprzedaż folbluta irlandzkiego - zacznijmy od scharakteryzowania jego cech zewnętrznych. Rozmiary członków tej rasy mogą być bardzo zróżnicowane. Niektóre konie mierzą 150 cm, inne osiągają w kłębie nawet do 170 cm. Co do umaszczenia, występuje tu duże zróżnicowanie i można spotkać się ze wszystkimi podstawowymi maściami. Do częściej występujących należą natomiast osobniki gniade i kasztanowate. Włosie jest krótkie i dosyć delikatne. Głowa u koni tej rasy jest mała lub średnia, sucha, zazwyczaj o prostym profilu. Charakterystyczna jest skośna łopatka, która umożliwia osiąganie dużych prędkości w galopie. Pęciny są długie, suche oraz elastyczne. Ogólną budowę można określić jako elegancką, jednak trzeba pamiętać, że konie te są hodowane przede wszystkim pod kątem umiejętności sportowych i wygląd ma tutaj znaczenie drugorzędne. Ktoś, kto planuje kupno folbluta irlandzkiego musi też wiedzieć, że nie tylko jego budowa jest typowo wyścigowa, ale również temperament. Konie te są bardzo żywe i potrzebują wiele ruchu.
Kiedy oferowana jest sprzedaż folbluta irlandzkiego, warto poznać przynajmniej kilka podstaowywoch faktów na temat jego dziejów. Folblut to alternatywna nazwa dla konia pełnej krwi angielskiej. Współczesny folblut wywodzi się od ogierów orientalnych, które przybyły do Anglii w XVIII wieku. Podobno wpływ na rozwój rasy miały również konie Irish Hobby. Światową sławę wierzchowce zdobyły natomiast po eksporcie do USA.
Hodowla irlandzka również jednak rozwijała się bardzo prężnie. Rasa została zarejestrowana w Irish Horse Board w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Kupno folbluta irlandzkiego jest więc inwestycją w konia z długą historią, a rasa ta ma spore grono miłośników, którzy doceniają w nich ogromne możliwości jeździeckie.
Współcześnie hodowle znajdują się nie tylko w Anglii, Irlandii oraz USA, ale również we Francji, Japonii czy Australii. W naszym kraju działa natomiast Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej.
W dawniejszych latach folblut irlandzki był użytkowany głównie w trakcie polowań oraz oczywiście w wyścigach konnych, w których radził sobie znakomicie. Dziś jednak jego użytkowanie jest przede wszystkim sportowe. Popularnymi dyscyplinami są skoki przez przeszkody oraz przede wszystkim gonitwy, wszak folbluty to najszybsze konie na świecie. W obrębie rasy można wyróżnić wierzchowce, specjalizujące się w wyścigach na krótkich dystansach, wówczas konie są lepiej umięśnione i bardziej postawne. Osobniki sprawdzające się lepiej w wyścigach długodystansowych mają natomiast nieco lżejszą budowę. Ciekawostką jest, że o koniu, który jeszcze nie ma na koncie wygranej w wyścigu, mówi się "maiden", czyli "dziewica".
Nie tylko gonitwy są jednak dziedziną, w której konie pełnej krwi angielskiej mają szansę dać popis możliwości. Ich niewątpliwą zaletą jest bowiem dużą wszechstronność. Do popularnych konkurencji, w których trenowane są folbluty, należy na przykład ujeżdżanie (inaczej dresaż). Często można je podziwiać także na zawodach WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego), obejmujących 3 próby: ujeżdżania, skoków przez przeszkody oraz próbę terenową. Tego typu turnieje są niewątpliwie wielkim sprawdzianem dla konia i jeźdźca, który musi wykazać się sporym doświadczeniem. Ponadto folbluty irlandzkie wystawiane są na pokazach albo użytkowane do gier konnych, czyli głównie polo. Oczywiście jako wierzchowce o imponujących możliwościach sportowych, służą także do udoskonalania innych ras.