Karachai to wyjątkowa rasa koni, która powstała i rozwijana jest przede wszystkim w północnym Kaukazie. Zwierzęta te wywodzą się z górskich terenów Karaczaja, skąd zaczerpnięta została także ich nazwa. Rasa Karachai zarejestrowana jest pod numerem 9354442 w oficjalnym dzienniku Ministerstwa Rolnictwa Federacji Rosyjskiej i powstała poprzez krzyżowanie koni regionalnych z ogierami wschodnimi. Dobrze mieć to na uwadze, jeśli planowane jest kupno Karachai lub sprzedaż Karachai. Konie Karachai słyną z doskonałej wytrzymałości i odporności na zmiany warunków atmosferycznych. Karachai są też mało wymagające w hodowli.
dostępny TÜV
DE
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
DE
DE
CZ
CZ
Podobne zapytania
ES
DE
DE
DE
PL
PL
PL
PL
PL
PL
PL
PL
PL
AT
Przeciętna wysokość w kłębie Karachai wynosi około 155-160 cm. Karachai są bardzo uniwersalnymi i cenionymi zwierzętami, słyną z wytrzymałości, szybkości, odporności i posłuszeństwa, bez trudu mogą wytrzymać nawet w bardzo wymagającym, górskim klimacie - to ważne informacje, jeśli planowane jest kupno Karachai lub sprzedaż Karachai. Ponadto mają niezwykle twarde i mocne kopyta, z tego powodu często nie są nawet podkuwane.
Karachai posiadają długą głowę z rzymsko zakrzywionym nosem, czułe uszy oraz średnio długą i umięśnioną szyję. Grzywa i ogon są długie i grube, a cała sylwetka sprawia wrażenie bardzo masywnej. Podobnie prezentują się kończyny, z dobrymi i mocnymi stawami. Czasem występują sierpowate stawy skokowe, co jest charakterystyczne dla ras górskich. Najczęściej spotykane są osobniki czarne lub czarno-brązowo bez żadnych białych plam. Z uwagi na swoje spokojne usposobienie, mocne nerwy i siłę, Karachai nierzadko wykorzystywane są w szeroko rozumianej turystyce górskiej. Ponadto Karachai znane są z wysokiej płodności oraz odporności na różnego rodzaju choroby.
Karachai wywodzą się z północno-zachodnich regionów Kaukazu. W początkach hodowli tej rasy kierowano się przede wszystkim względami wojskowymi, następnie natomiast wykorzystywano Karachai w rolnictwie. Oficjalne powstanie datuje się na okolice XIV-XVII wieku, brakuje jednak dokładniejszych informacji na ten temat. Europejczycy znają rasę Karachai od XVIII wieku, pierwsza wzmianka padła w pismach niemieckiego badacza P. Pallasa z 1793 roku, gdzie zwierzęta te były przedstawiane jako dość małe, lecz bardzo wytrzymałe konie górskie. Jednocześnie już wtedy doceniano ich niebywałe piękno oraz walory estetyczne, a do tego zwracano uwagę na doskonały komfort jazdy - i to nawet w trudnych warunkach.
Na przełomie XIX i XX wieku na Kaukazie funkcjonowało wiele hodowli Karachai, znacząco wzrosła też rola tej rasy m.in. pod względem militarnym. Szacuje się, że w tamtym okresie każdego roku sprzedaż osobników z tego regionu mogła sięgać nawet 10 000 sztuk. W latach dwudziestych ubiegłego stulecia rozpoczęto hodowlę selektywną, a w 1927 roku powstała pierwsze Państwowa Stadnina Koni Jeździeckich. Już w 2 lata później założono również Państwową Stadninę Koni Karachai, która przez pewien czas nosiła nawet imię Józefa Stalina.
Konie Karachai przez setki lat swojej historii wielokrotnie brały udział w spektakularnych wyczynach. W 1998 roku grupa jeźdźców z trzema końmi tej rasy zdobyła wschodni szczyt góry Elbrus, co było bezprecedensowym wydarzeniem. Rok później udało się wejść także na zachodni szczyt. Dowodzi to wyjątkowych umiejętności i predyspozycji przedstawicieli tej rasy, o czym z pewnością warto pamiętać mając na uwadze kupno Karachai lub sprzedaż Karachai. Obecnie populacja Karachai wynosi około 20-30 tysięcy sztuk.
Jak wspomniano nieco wcześniej, sposoby użytkowania Karachai zmieniały się na przestrzeni lat, zawsze jednak wykorzystywano je przede wszystkim z uwagi na predyspozycje jeździeckie. Dlatego też Karachai były spotykane w wojsku, obecnie natomiast cenione są jako wierzchowce i zwierzęta transportowe. Ponadto Karachai występują na różnego typu pokazach, startują w wyścigach górskich, konkursach skoków przez przeszkody, a do tego wykorzystywane są w turystyce i rolnictwie. Oprócz tego Karachai przyczyniły się do rozwoju konia terskiego.
