Konie pełnej krwi angielskiej to jedne z najważniejszych i podstawowych ras koni gorącokrwistych, jak sama nazwa wskazuje, zwierzęta te pochodzą z Wielkiej Brytanii. Często określa się je też jako "folbluty", co ma swoje korzenie w języku niemieckim. Całkowicie słusznie uważane są one za najszybsze konie na całym świecie, cieszą się też ogromną popularnością we wszystkich zakątkach globu, a do tego wywarły znaczący wpływ na hodowlę niemal wszystkich ras sportowych. Wynika to z faktu, iż konie pełnej krwi angielskiej to najbardziej szlachetna rasa, przez co w celach uszlachetniania bardzo często jest krzyżowana z innymi gatunkami gorącokrwistymi. Warto mieć to na uwadze planując kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej. Oficjalne oznaczenie rasy to "xx", największe hodowle znajdują się w Anglii, Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Francji i Japonii.
DE
DE
CH
CH
US
DE
DE
DE
DE
US
Ogłoszenia na pierwszej stronie
DE
DE
DE
CZ
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
CH
DE
DE
AT
DE
DE
DE
US
DE
Konie pełne krwi angielskiej są niesamowicie eleganckie i szlachetne, a do tego to zwierzęta o najwyższej wartości hodowlanej. Dobrze o tym pamiętać, rozważając kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej. Dorosłe osobniki osiągają wysokość w kłębie między 150 cm a 170 cm, mają pełną wyrazu głowę o pełnym profilu i lekką budowę ciała - jak przystało na konia sportowego. Charakterystyczną cechą jest skośnie ustawiona łopatka, co pozwala na osiągnięcie wyższej prędkości podczas galopu. Konie pełnej krwi angielskiej występują w niemal każdym umaszczeniu podstawowym poza srokatym i tarantowatym, najczęstsze jest jednak gniade i kasztanowate. Od lat zachwycają harmonią swojej budowy, siłą, wytrzymałością, bystrością i odwagą, są też dość uparte. Jak wszystkie konie gorącokrwiste, rasa ta również jest gwałtowna i szybka, ma doskonały temperament do wyścigów. W hodowli zwraca się uwagę głównie na szybkość konia, w związku z czym mogą występować wady postawy czy kontuzje przednich kończyn.
Pierwsze konie wyścigowe w Wielkiej Brytanii pojawiły się za sprawą Rzymian, zwierzęta te były później starannie selekcjonowane przez m.in. Tudorów i Stuartów w kierunku jak największej efektywności w czasie gonitw. Obecnie żyjące konie pełnej krwi angielskiej wywodzą się od ogierów orientalnych przybyłych do Anglii w pierwszej połowie XVIII wieku. Były to: Godolphin Barb (Godolphin Arabian), Darley Arabian, Byerley Turk i Curwen Bay Bar, które wraz z 500 klaczami stworzyły trzon rasy. Zostały one też zarejestrowane w pierwszej księdze stadnej "General Stud Book" w 1793 roku. Początków hodowli należy jednak doszukiwać się już w XII wieku, kiedy to wyścigi konne zyskały ogromną popularność w Wielkiej Brytanii.
Kupno koni pełnej krwi angielskiej lub sprzedaż koni pełnej krwi angielskiej to znakomity sposób na uszlachetnienie swojej hodowli lub szybki zarobek. Należy jednak pamiętać, że w ich przypadku szczególnie restrykcyjnie przestrzegana jest czystość hodowlana z zakazem domieszki obcej krwi, każdy koń musi być też zarejestrowany unikatowym imieniem. Wiąże się to ze szczegółowym badaniem każdego zwierzęcia, wliczając w to kontrolę pochodzenia osobnika nawet kilkaset lat wstecz.
Jak już wspomniano wcześniej, konie pełnej krwi angielskiej to przede wszystkim doskonałe wierzchowce cechujące się niesamowitą szybkością, dlatego tez wykorzystywane są głównie w wyścigach i gonitwach. W ramach rasy można wyróżnić konie biegające krótkie i długie dystanse, gdyż różnią się one między sobą budową ciała. Konie sprinterskie są lepiej umięśnione, podczas gdy konie biorące udział w długich wyścigach mają smuklejszą sylwetką. Rozmiar zwierzęcia jest jednym z głównych czynników decydujących o kupnie lub sprzedaży konia pełnej krwi angielskiej. Rasa ta bierze udział m.in. w wyścigach płaskich, wyścigach z przeszkodami, konkursach skoków przez przeszkody oraz ujeżdżenia, WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego), steeplechase czy polo. Niektóre osobniki użytkowane są też w celu wzmocnienia lub uszlachetnienia wybranych raz w czasie hodowli, a po zakończeniu kariery sportowej użytkowane są jako tradycyjne konie ujeżdżeniowe.