Kupno konia Rottal (Rottaler), którego współczesna nazwa brzmi bawarski koń gorącokrwisty, interesuje przede wszystkim nabywców, poszukujących wysokiej jakości konia wierzchowego. Do jego specjalności należą ujeżdżanie i skoki, jednak jest utalentowany w wielu dziedzinach, a ponadto silny, wytrzymały i podatny na szkolenie. Jakie są pozostałe istotne cechy tej niemieckiej rasy? Gdy oferowana jest sprzedaż konia Rottal, warto zapoznać się bliżej z wymaganiami, dotyczącymi jego budowy, umaszczenia a także typowym temperamentem.
Podobne zapytania
DE
DE
DE
DE
DE
SI
AT
SI
DE
DE
DE
ES
DE
SI
DE
NL
DE
NL
DE
DE
Sprzedaż konia Rottal ma zasięg międzynarodowy, gdyż ze względu na wszechstronne utalentowane członków tej rasy, nie brakuje chętnych na posiadanie w stadninie tak cennego osobnika. Co muszą wiedzieć osoby, planujące kupno konia Rottal? Zacznijmy od budowy. Bawarski koń gorącokrwisty odzwierciedla cechy, które są charakterystyczne również dla innych gorącokrwistych ras niemieckich. Jest to zwierzę o dosyć dużych gabarytach, jego wysokość w kłębie zwykle mieści się w przedziale od 162 do 170 cm. Konie rzadko jednak osiągają górną granicę i typowy osobnik mierzy 163 cm. Masa ciała sięga 550 lub nawet 590 kg. Głowa jest średniej wielkości, szyja dobrze osadzona, a kłąb wyraźnie zaznaczony. Łopatki ustawione ukośnie. Klatka piersiowa bawarskich koni jest głęboka i szeroka. Lędźwiowy odcinek kręgosłupa oraz grzbiet są mocne, kończyny stosunkowo krótkie, jednak silne. Co do umaszczenia, zwykle jest gniade lub kasztanowate, zdarzają się też osobniki siwe i kare. W Niemczech typową dla tej rasy maść określa się jako kolor lisi. Co ważne, dopuszcza się tylko umaszczenie jednolite, bez łat i plam. Ich temperament jest zazwyczaj opisywany jako zrównoważony i spokojny. Konie te dobrze współpracują z człowiekiem i są podatne na treningi.
Gdy oferowana jest sprzedaż konia Rottal, dobrze jest poznać kilka podstawowych faktów na temat jego dziejów. Bawarski koń gorącokrwisty jest rasą niemiecką. Jego historia sięga tysiąca lat wstecz. Wtedy, w dolinie rzeki Rott, powstała rasa koni Rottalerów, czyli przodków dzisiejszego bawarskiego konia gorącokrwistego. W tamtych czasach zwierzęta pełniły rolę koni roboczych. Do ich hodowli używano natomiast koni hiszpańskich, a także węgierskich i północnoniemieckich. Na przestrzeni lat koniom przydzielano różne zadania, między innymi użytkowano je w wojsku, a nawet podczas krucjat. W wieku XVI rasę hodowano w klasztorach Hornbach i Wörschweiler. Za oficjalną datę powstania rasy Rottal uważa się rok 1754, wówczas urząd hodowlany w Monachium zapoczątkował regularną hodowlę. Następnie zaczęły powstawać pierwsze państwowe stadniny. Nie zaniedbano także udoskonalania rasy, do czego służyły Cleveland Bay, Normandzki cob, a w późniejszym czasie również koń oldenburski. Celem hodowli było uczynienie Rottala lżejszym i bardziej skocznym. Cel ten się udał, niemniej konie nadal należą do zwierząt o potężnej budowie. Dla osób, planujących kupno konia Rottal ważna powinna być informacja, że obecnie sama nazwa Rottal/Rottaler jest używana nieoficjalnie - formalne jest to bawarski koń gorącokrwisty i nazwa ta obowiązuje od 1963 roku.
Bawarskie konie gorącokrwiste występuje w międzynarodowych konkursach sportowych, takich jak zawody, skoki i ujeżdżanie. Można się z nimi spotkać także na wszechstronnych konkursach konia wierzchowego - sport ten jest bardzo widowiskowy i polega na poddaniu jeźdźca i konia trzem różnym próbom sprawności: ujeżdżaniu, próbie terenowej oraz skoków przez przeszkody. WKKW wymaga sporych umiejętności i doświadczenia, dlatego cieszy się dużym prestiżem. Oprócz tego, że konie sprawdzają się w dyscyplinach olimpijskich, często są użytkowane w jeździe rekreacyjnej. Hodowcy określają je mianem multitalentów, a w osiąganiu dobrych rezultatów pomagają również cechy osobowości przedstawicieli tej rasy, gdyż są końmi chętnymi do współpracy, potulnymi, inteligentnymi i spokojnymi. Łatwo przystosowują się też do nowego otoczenia. Podstawą ich odżywiania są natomiast siano, trawa i zboża.