Wykorzystanie i charakterystyka knabstrupa
Knabstrupy to konie przeciętnych rozmiarów, ich wysokość w kłębie wynosi zwykle około 155 cm. Ponadto konie te mają raczej niewielką głowę z typowym rybim okiem (czyli białą tęczówką) oraz nakrapianym pyskiem. Charakterystyczna jest też krótka szyja, strome łopatki oraz długi i szeroki grzbiet. Oprócz tego knabstrupery posiadają muskularny zad oraz krótkie, lecz bardzo mocne nogi z pręgowanymi kopytami. Starszy typ knabstrupa (barokowy) ma kościstą budowę, jest bardzo wytrzymały, inteligentny i łagodny, obecnie spotyka się go coraz rzadziej. Natomiast nowszy typ knabstrupa jest masywniejszy i ma niejednorodne umaszczenie. I to właśnie ten ostatni element często decyduje o tym, jak kosztowne będzie kupno knabstrupa i sprzedaż knabstrupa. Najcenniejsze są taranty o wzorze leoparda, czyli z białą sierścią pokrytą wieloma wyraźnymi kropkami. Ponadto występują m.in. osobniki o wzorze czapraczym (plamki podobne do płatków śniegu).
Knabstrupy mają bardzo silny charakter, nie są jednak końmi krnąbrnymi czy trudnym w prowadzeniu. Wręcz przeciwnie - cechują się spokojnym i zrównoważonym temperamentem, przyjaznym usposobieniem, inteligencją i odwagą, są przy tym bardzo pojętne i szybko opanowują nowe umiejętności. Dlatego też nierzadko występują w cyrkach i na pokazach. Znane są też z ambicji, nie trawią nudy, a do tego bardzo szybko i mocno przywiązują się do swojego opiekuna.
Pochodzenie i historia knabstrupa
Początki rasy knabstrupów sięgają XVI wieku i związane są ze starym gatunkiem frederiksborgów żyjących na terenie Danii. W 1535 roku założono stadninę koni Frederiksborger, gdzie hodowane były "barwne" konie na potrzeby królewskiego dworu. W późniejszym czasie ten typ konia stracił na popularności, co spowodowało ograniczenie ich hodowli. Knabstrupery wróciły do łask dopiero pod koniec XVIII wieku, kiedy to dzięki zabiegom majora Lunna, hodowla rasy ponownie zyskała na znaczeniu. Od tego czasu za założycieli rasy uważa się klacz Flaebehoppen oraz ogiera po niej. Planując kupno knabstrupa lub sprzedaż knabstrupa warto zwrócić uwagę na fakt, że przez wiele lat nie prowadzono w Danii ksiąg stadnych. Takową założono dopiero w 1970 roku, kiedy to powstał związek Knabstrupperforeningen for Denmark.
Knabstrupy w jeździectwie
Jak już podkreślono nieco wcześniej, knabstrupy to konie niesamowicie inteligentne, uzdolnione i pojętne, dlatego też można spotkać się z ich bardzo różnorodnych użytkowaniem. Zwierzęta te są wprost stworzone pod siodło, często startują w dyscyplinach typu western, a także klasycznych, takich jak skoki, dresaż czy powożenie, ponadto wykorzystywane są np. w zaprzęgach i do bryczki. Przy odpowiednim treningu knabstrupy mogą być użytkowane w szkółkach jazdy konnej. Oprócz tego knabstrupy sprawdzają się jako konie rodzinne i konie rekreacyjne. Z uwagi na swoje wyjątkowe i niezwykle atrakcyjne umaszczenie, knabstrupy często biorą udział w paradach i różnego rodzaju pokazach. Wszystko to sprawia, że kupno knabstrupa może być opłacalną inwestycją, tym bardziej, że są one wymagające pod względem hodowli. Nabywając konia tej rasy hodowca zyskuje nieprawdopodobne możliwości jego wykorzystania, a także zwierzę wyglądające zarazem egzotycznie i niesamowicie elegancko.
