Kupno i sprzedaż asil, bo tak w skrócie nazywa się konie czystej krwi arabskiej, to dla fanów jeździectwa zawsze dobra okazja, dlatego chętnych nie brakuje. Koń arabski to jedna z podstawowych ras gorącokrwistych, której historia sięga aż 2500 lat wstecz. Szybki, wytrzymały, inteligentny, piękny - rasa ma fanów na całym świecie oraz od dawna służy do uszlachetniania innych koni. Jakie są podstawowe cechy budowy i temperamentu jej przedstawicieli?
Podobne zapytania
DE
DE
DE
DE
FR
ES
DE
ES
FR
DE
ES
ES
DE
DE
DE
DE
DE
DE
ES
DE
Kupno i sprzedaż asil - co warto wiedzieć tej wyjątkowej rasie? Pod względem anatomicznym "Arab" słynie z lekkiej budowy ciała. W kłębie mierzy od 145 do 155 cm. Jego głowa, osadzona na długiej i eleganckiej szyi, jest dosyć mała i sucha, profil prosty lub wklęsły (tzw. szczupaczy), nozdrza szerokie. Nogi suche, idealnie ustawione łopatki. Zad konia jest krótki i poziomy, a ogon osadzony wysoko, z charakterystyczną odsadą (odstawaniem). Niewątpliwą zaletą koni są mocne i twarde kopyta. Co do umaszczenia, jest zróżnicowane i w obrębie rasy występują właściwie wszystkie maści, z wyjątkiem srokatej. Zwykle możemy spotkać się z osobnikami siwymi, gniadymi lub kasztanowatymi. Warto wiedzieć, że istnieją trzy typy konia arabskiego. Pierwszy, kuhailan, to typ najsilniejszy, który dawniej był używany głównie jako koń roboczy lub bojowy. Typ drugi, saklavi, jest nieco mniejszy i słabszy, za to uchodzi za najbardziej urodziwego i reprezentuje "typowe" cechy konia arabskiego. Munighi to natomiast koń o skośnej łopatce, długich nogach, wąskiej głowie oraz prostym profilu. Omawiając tę rasę, trudno nie wspomnieć o jej temperamencie, który jest bardzo żywiołowy. Konie te jednak są bardzo chętne do współpracy, przyjazne i posłuszne.
Asil jest obecnie najstarszą hodowaną rasą koni na świecie. Jedna z legend mówi, że konie czystej krwi pochodzą od pięciu klaczy Mahometa. Inna, że Bóg stworzył je z garści południowego wiatru, aby mogły latać bez skrzydeł. Jednak osoby, które interesuje kupno i sprzedaż asil, pewnie wola poznać więcej historycznych faktów. Pierwsze informacje na temat Arabów można znaleźć w sztuce i pismach Beduinów. Podobno konie żyły na Półwyspie Arabskim już 2500 lat temu, a hodowla zaczęła rozkwitać w latach podbojów muzułmańskich. W tamtych czasach doszło także do podziału koni arabskich na te czystej krwi, które nazwano "asil" oraz pospolite, o których mówiono "kadisz". Dzięki surowej selekcji hodowcom udało się stworzyć konia, który stał się wręcz obiektem kultu i uwielbiania. Wielu właścicieli traktowało go jak członka rodziny. Dziś hodowla konia arabskiego jest popularna na całym świecie i co istotne, również Polska może się poszczycić wspaniałymi okazami, a tradycja hodowli rozpoczęła się tu w XVIII wieku. Najważniejszym polskim ośrodkiem hodowlanym jest stadnina w Janowie Podlaskim. To w Polsce została wyhodowana najbardziej utytułowana klacz rasy asil - Pianissima, która uchodziła również za najpiękniejszego konia świata.
Arabski koń wbrew pozorom ma do zaoferowania nie tylko piękny wygląd. Wszechstronnie uzdolnione konie czystej krwi arabskiej odnoszą sukcesy w wielu dyscyplinach. W galopie wyróżnia je szybkość i przede wszystkim wytrzymałość. W kłusie charakterystyczny dla nich jest szlachetny chód, który wielu obserwatorom przywodzi na myśl unoszenie się w powietrzu. Osobniki tej rasy biorą udział w wyścigach konnych, choć za lepsze w tej dziedzinie uchodzą folbluty, czyli konie czystej krwi angielskiej. Araby lepiej sprawdzają się w rajdach długodystansowych. Ponadto są osobniki z powodzeniem trenowane w ujeżdżaniu oraz skokach przez przeszkody, choć lepiej radzą sobie na średnich, niż wysokich poprzeczkach. Rzadszą dyscypliną, w której jednak też biorą udział konie czystej krwi arabskiej, jest powożenie, czyli konkurencja, w której powożący siedzi w pojeździe zaprzęgowym, kierując przy tym koniem, parą lub czwórką koni. Bywa, że Araby są wykorzystywane również do nauki jazdy.