c

Campolina - konie na sprzedaż

Rozważasz kupno Campolina lub sprzedaż Campolina? Koń tej rasy może osiągać naprawdę wysokie ceny na rynku, dobrze jednak sprawdzić, od czego jest to uzależnione. Campolino to brazylijska rasa, nazwa ta pochodzi od rolnika Cassiano Campolina, którego uważa się za twórcę gatunku. Hodowlę rozpoczęto już w 1870 roku. Campolina to jedna z największych raz brazylijskich, zwierzę to występuje ponadto w bardzo zróżnicowanym umaszczeniu. Znakomicie radzą sobie z chodem amblingowym, wykorzystywane są przede wszystkim do jazdy rekreacyjnej, powożenia i ujeżdżenia.

Czytaj więcej b
0 wyników
Filtr
0 wyników
Usuń wszystkie filtry
Sortuj według
Data malejąco b
H
eData malejącobData rosnącoeCena rosnącobCena malejącoeRasa rosnącobRasa malejącoeWiek rosnącobWiek malejącoeWzrost rosnącobWzrost malejąco
s Nic nie znaleziono? Zapisz wyszukiwanie teraz!
Zapisz wyszukiwanie, a my wyślemy Ci e-mail jak tylko znajdziemy coś dla Ciebie.
Zapisz wyszukiwanie
Q Usuń wszystkie filtry
H

Wykorzystanie i charakterystyka Campolina

Wysokość w kłębie koni Campolina wynosi przeciętnie około 158 cm u ogierów oraz 152 cm u klaczy, waga natomiast to odpowiednio około 550-600 kg oraz 350-450 kg. Rasa ta charakteryzuje się trapezową głową oraz lekko zaokrągloną sylwetką. Campolina mają płaskie czoło oraz wypukły profil głowy. Do ważnych cech wyglądu rasy zalicza się również kształt grzbietu, która ma dość wyraźny łuk.

Za najpiękniejsze umaszczenie Campolina uważa się popielate, oprócz tego gatunek ten występuje także w takich kolorach jak dun, bay czy buckskin. Na ocenę wyglądu czy kwotę, za jaką możliwe jest kupno Campolina lub sprzedaż Campolina, nie wpływają takie elementy jak skarpetki czy plamy w innych odcieniach. Nierzadko występują też elementy charakterystyczne dla koni pierwotnych, jak choćby pasek na grzbiecie.

Campolina słyną z chodu amblingowego, który w Brazylii określany jest także jak marcha lub marcha vardadeira. Warto podkreślić, że standardy dotyczące wyglądu rasy zmieniły się w ostatnich pokoleniach, dzięki czemu uzyskano większą swobodę podczas poruszania oraz wszechstronność wykorzystania.

Pochodzenie i historia Campolina

Rasa Campolina oficjalnie powstała w 1870 roku w Entre Rios de Minas, Minas Gerais w Brazylii. Została wyhodowana przez Cassiano Campolinę, w jego gospodarstwie Fazenda Tanque. Znaczący udział miała przy tym klacz o imieniu Medéia podarowana hodowcy przez jego przyjaciela Antonio Cruza. Klacz ta wywodziłą się z rodu Barb i pochodziła z Brazylii. Ogier należał natomiast do Mariano Procópio, któremu został podarowany w prezencie przez Dom Pedro II. W wyniku krzyżowania urodził się ogier o imieniu Monarca, który żył do 1898 roku i przez 25 lat wybitnie przysłużył się dla tej rasy, uważany jest za ogiera podstawowego gatunku. Campolina powstał na bazie innych ras takich jak koń anglo-normandzki, Clydesdale, American Saddle Horse czy Holsteiner, w celu uszlachetnienia dodano także Mangalarga Marcharod.

W 1934 roku zamknięto księgę hodowlaną i po raz pierwszy oficjalnie określono standard rasy, natomiast 4 lata później założono Profesjonalne Konsorcjum Hodowców Koni Campolina. W 1951 roku organizacja wybrała na swoją siedzibę Belo Horizonte, zmieniła swoją nazwę na Stowarzyszenie Hodowców Koni Campolina, przyjęto też formalne standardy rasy. Aktualizacje ksiąg hodowlanych miały miejsca w 1975 roku i w 1993 roku. Szacuje się, ze liczebność gatunku wynosi mniej niż 100 000 osobników - dobrze mieć to na uwadze, jeśli planowane jest kupno Campolina lub sprzedaż Campolina.

Campolina w jeździectwie

Rasa Campolina powszechnie uważana jest za predysponowaną do szeroko rozumianego jeździectwa. Konie te świetnie sprawdzają się zarówno w jeździe rekreacyjnej, jak i terenowej, dobrze się prowadzą i chętnie wykonują polecenia wydawane przez właściciela. Ponadto konie Campolina wykorzystywane są w różnych formach ujeżdżenia. Raczej rzadko biorą jednak udział w konkurencjach sportowych. Czasami konie Campolina spotyka się w szkółkach jeździeckich, gdyż mogą być interesującą alternatywą dla wielu popularniejszych raz jeździeckich. Choć przewidywane są pewne ewolucyjne zmiany w standardzie rasy, nie powinny one specjalnie wpłynąć na wykorzystanie tych koni.

i