Wykorzystanie i charakterystyka lusitano
Lusitano często porównywane są z końmi andaluzyjskimi, do których są nawet dość podobne, największą różnicą jest jednak to, że PSL to zwierzęta o profilu garbonosym. Wysokość lusitano w kłębie wynosi od 150 cm do 160 cm, czasem występują też wyższe osobniki. Posiadają tzw. "łabędzią szyję", bardzo dobrze zbudowane łopatki oraz szeroką i głęboką klatkę piersiową. Konie luzytańskie używane są w Wyższej Szkole Jazdy, doskonale do tego predysponuje je ścięty zad, który ułatwia przeniesienie ciężaru na tylne nogi. Zdolności z tym związane mogą ułatwić szybkie kupno lusitano lub sprzedaż lusitano. Same kończyny są natomiast dość długie i suche, ale zarazem bardzo mocne. Lusitano występują we wszystkich podstawowych umaszczeniach, najczęstsze to siwa, gniada oraz bułana.
Konie luzytańskie są bardzo inteligentne, chętne do pracy i zabawy, a do tego szybko przywiązują się do właściciela lub jeźdźca. Słyną ze swojej zwinności i świetnie sprawdzają się jako konie pod siodło. Z uwagi na swoje naturalne zdolności, opanowanie oraz odwagę, lusitano używa się również w walkach z bykiem.
Pochodzenie i historia lusitano
Szczegółowa historia koni luzytańskich nie jest w pełni znana, wiadomo natomiast, że konie znane były mieszkańcom Półwyspu Iberyjskiego już od 25 000 do 20 000 lat p.n.e., czego dowodem są odkryte naścienne malowidła w jaskiniach. Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami, już wtedy w tych rejonach żyli przodkowie lusitano. Warto więc w tym miejscu podkreślić, że to jedna z najstarszych ras żyjących w Europie, co ważne, jeśli planowane jest kupno lusitano lub sprzedaż lusitano. Około 2 500 lat temu tereny dzisiejszej Hiszpanii i Portugalii najechali Maurowie, którzy sprowadzili ze sobą konie berberyjskie i to w rezultacie ich krzyżowania powstały zarówno konie luzytańskie, jak i konie andaluzyjskie.
Dopiero w 1966 roku rozdzielono księgi stadne obu ras i oficjalnie przyjęto funkcjonującą dziś nazwę lusitano. Z powodu kryzysu w panującego w Portugalii oraz jej koloniach, populacja lusitano gwałtownie zmalała, jedynie dzięki wysiłkom wielu hodowców udało się odratować najlepsze linie i zachować w ten sposób rasę aż po dziś dzień. Obecnie największe hodowle i stadniny lusitano mieszczą się w Portugalii i Brazylii, oprócz tego wiele osobników występuje szczególnie w Stanach Zjednoczonych, Australii, Wielkiej Brytanii, RPA oraz krajach Ameryki Łacińskiej i Europy.
Użytkowanie lusitano
Lusitano to konie, które na przestrzeni lat wykorzystywane były w różnorodnych celach, co tylko znakomicie potwierdza ich uniwersalność. Nie można ukrywać również faktu, ze tak szerokie pole użytkowania korzystnie wpływa na cenę kupna i sprzedaży lusitano. Rasa ta doskonale sprawdza się w klasycznym ujeżdżeniu, jeździe dowolnej oraz walkach byków na koniach, a także w Wyższej Szkole Jazdy i przy różnego rodzaju paradach. Konie luzytańskie wielokrotnie były nagradzane w rozmaitych konkurencjach, w tym np. podczas Światowych Igrzysk Jeździeckich czy na Igrzyskach Olimpijskich.
Obecnie najczęściej spotykane są w walkach byków na koniach, przy czym należy podkreślić, że żadne zwierzęta nie są w ten sposób zabijane. Dla jeźdźca hańbą jest choćby rana jego konia po walce. Z uwagi na naturalne predyspozycje, lusitano występują też w szkółkach jazdy oraz jako konie rekreacyjne, znacznie rzadziej natomiast pracują na polu lub w powozach.
